O fundacji

Fundacja im. ks. Siemaszki nawiązuje do tradycji dobroczynnej działalności ks. Kazimierza Siemaszki ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy Św. Wincentego a Paulo, który w II poł. XIX wieku stworzył ośrodek opiekuńczy dla opuszczonej i osieroconej młodzieży. Żyjący w II. połowie XIX wieku misjonarz otaczał opieką dzieci i młodzież biedną i osieroconą. Działalność rozpoczęta w niewielkiej rozmównicy kościoła na Krakowskim Kleparzu systematycznie się rozwijała. W 1882 roku zakupiony został dom przy ul. Długiej 42, z czasem zmodernizowany i rozbudowany. W krótkim czasie powstał jeszcze dom wypoczynkowy i szkoła poza Krakowem. Śmierć ks. Siemaszki w 1904 roku nie przerwała działalności Zakładów. Dzieło kontynuowane było przez Zgromadzenie Księży Misjonarzy. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Zgromadzenie przystąpiło do budowy nowoczesnego zakładu wychowawczego na Prądniku Czerwonym, który stał się najważniejszym ośrodkiem urzeczywistniania idei ks. Siemaszki. Po drugiej wojnie światowej władze komunistyczne systematycznie ograniczały działalność Zakładów ks. Siemaszki. Instytucja zbudowana przez ks. Siemaszkę i rozwijana przez jego następców została rozwiązana przez władze komunistyczne na początku lat pięćdziesiątych XX wieku.

W wyniku przemian ustrojowych na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych Zgromadzenie Księży Misjonarzy odzyskało część dawnego majątku, w tym pierwszy ośrodek położony przy ul. Długiej 42 oraz budynek przy ul. Floriańskiej 55, na mocy zapisu testamentowego, służący wspieraniu dzieła ks. Siemaszki.

W 1991 roku w skutek inicjatywy ówczesnego Wizytatora Polskiej prowincji Zgromadzenia ks. Dr. Bronisława Sieńczaka CM, oraz finansowemu wsparciu całego przedsięwzięcia przez Fundację „Praxedis” powołaną w tym celu kilka miesięcy wcześnie przez Panią Josephine Gebert, powstała Fundacja im. ks. Siemaszki z siedzibą przy ul. Długiej 42 w Krakowie.